Very Thai
Everyday Popular Culture
Philip Cornwel-Smith text & photographs John Goss photographs
Nujai
Very Thai by Jai
ธันวาคม 24, 2007 โดย nujai
http://nujai.wordpress.com/2007/12/24/very-thai-by-jai/
PDF: Very Thai by Jai | Nujai’s Weblog
เคยเปิดดูหนังสือเรื่อง Very Thai : everyday popular culture
ผลงานการเขียนของ Philip Cornwel-Smith และผลงานการถ่ายภาพโดย John Goss
ความยาวของหนังสือ 256 หน้า พิมพ์ด้วยกระดาษอาร์ตมัน 4 สีทั้งหมด
จริงๆ ใจอยากได้มาครอบครองเหมือนกัน
แต่ราคาเหยียบพัน ทำให้เอาได้แค่แอบเปิดของคนอื่น และยืนอ่านที่ร้าน B2S
หากใครมีโอกาสไปร้านหนังสือก็อยากให้ลองไปดูหนังสือเล่มนี้
ภาพก็สวยดี ไม่ถึงสวยเวอร์ แต่ก็สวยระดับช่างภาพ
และแม้จะเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ตั้งแต่ชื่อเรื่องจนกระทั่งคำลงท้าย
แต่ก็เป็นภาษาอังกฤษที่ไม่ยากจนเกินไป
ใครไม่ถนัดยืนอ่าน แบบว่ากลัวคนขายเพ่นกบาล
ก็ให้แอบเปิดดูภาพ ก็พอจะเดาได้ว่าเขาต้องการจะสื่อถึงอะไร
ฝรั่งมาเมืองไทย แล้วเขาเจออะไรบ้าง…ใจคิดว่าเขาอยากจะบอกแบบนี้
เมื่อเขาเห็นเขาก็คิดว่านี่แหละ โคตรไทยเลย หรือ very thai แต๊ๆ น้อ
ใคร ๆ ก็มักจะพูดว่า เราจะชินกับสิ่งที่เราเห็นและเป็นอยู่
แต่คนที่เขาไม่เคยเห็นและเคยเป็น เขาจะไม่ชินและไม่เป็นในสิ่งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ฝรั่งก็เหมือนกัน มาบ้านเราเขาเห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น
เขาก็งง นี่อะไร และทำไมเป็นเช่นนั้น
หยิบเก็บเป็นเรื่องราว เอาไปขายเป็นหนังสือเป็นเล่มหน้าปึ้ก ขายดีเสียด้วย
Philip Cornwel-Smith มาเจอวินมอเตอร์ไซด์บ้านเราใส่เสื้อกั๊กสีส้ม สีเขียวสะท้อนแสง
ด้านหลังใส่เบอร์ ใส่ชื่อร้านผู้สนับสนุน หรือแม้แต่ชื่อสส. สว. เขาก็เก็บเอาไปเขียน และถ่ายภาพประกอบ
เมืองไทยยังมีมีรูปลิเก มีมวยไทย มีทิชชูสีชมพูที่หาดูที่ไหนไม่ได้
(หนก่อนใจไปเห็นที่กัมพูชา แต่ว่าเป็นสีชมพูแบบม้วนอยู่ในส้วมเฉยเลย แต่ยังไม่เคยแบบเป็นแผ่น)
เหยือกพลาสติกใส่น้ำหวาน เขียนแปะชื่อบอกว่า ชาเขียว ชานมเย็น นมเย็น กาแฟเย็น
เขาก็ไม่เคยเห็นที่ไหน นอกจากประเทศไทย
ศาลพระภูมิ ตุ๊กๆ แท็กซี่ติดอะไรไม่รู้ในรถสารพัด จำพวกพระ ยันต์ และลายอักขระที่บอกว่าขลัง…
รถเข็นขายของปากซอย ห้อยกระทะ หม้อ ข้างผนังและกำแพง … เพียบ …
เนี่ยแหละ ของแบบไทยๆ ที่คนไทยเอง เห็นเป็นเรื่องเคยชิน
วันนี้ใจไปเห็นของไทยๆ เหมือนกัน มันชินตา แต่ฝรั่งมาเห็นก็คงว่าแปลกดี
ใจไปซื้อส้มตำร้านป้าในซอยแล้วพบว่าแกบูชาเจ้าที่ บูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อะไรก็ตามแต่
โดยปกติเรามักเห็น จานพลาสติกสีชมพู มีข้าวใส่ถ้วยเล็ก กับข้าว ของหวาน
อาจจะมีผลไม้ และน้ำแดงใส่หลอดปักไว้ให้เจ้าใช่ไหมละ
โอ้…มีธูปด้วย 3 ดอกด้วยลืมไป ประมาณว่าจุดบอก มาทานอาหารด้วยนะเจ้า
ร้านป้าแกมาแปลก ไม่ยักกะเป็นแบบที่ใครๆ เขาทำกัน
ป้าแกเอาธูปปักบนมะลอกอลูกเบ้อเร่อ
ข้างๆ มีขวดยาคูลท์อยู่ด้วย แล้วก็เอาทั้งหมดวางบนหลังตู้ใส่มะละกอสับของแก
ใจเห็น ใจก็สงสัย เป็นคนไทยนี่แหละ แต่งง … ทำไมถึงเป็นมะละกอกับยาคูลท์
หรือว่าเจ้าแทนนี้ชอบแบบนี้…เอามือถือขึ้นมาถ่ายรูปก่อน แล้วก็ถามป้าแกซะเลย
แกหันมายิ้มแล้วก็ไม่บอกอะไร เงียบ ใจเลยเงียบ ไม่รู้จะทำยังไงต่อ
ทำเอาใจงงๆ … ไม่บอกใจจะรู้ไหมเนี่ย…
พอไม่รู้ก็เลยสงสัย แกก็ไม่ตอบ แต่ใจคิดว่าแกคงตอบไม่ได้…
ให้เดาก็คงประมาณว่า มีอะไรก็บูชาเจ้าไปแบบนั้น…เป็นไงละ very thai ไหม?
ว่าแต่…ถามแล้วเอาแต่ยิ้ม นี่ very thai ไหมนะ???